 |
|
|
|
|
|
 |
|
||||
|
Stavoren SEPT20 (Etap club event) Texel JUL21 (eerste keer de Waddenzee op...) Rondje Flevoland (OKT21) (YouTube video) Anker vervangen 21FEB22 (en inspectie na enkele stormen) |
Ik heb de boot nu een maand of 4... De Etapclub organiseert een evenement in Stavoren. En omdat het mij wel heel erg leuk lijkt om meer Etap boten te zien en hun eigenaren (op 1,5 meter want Corona is onder ons) te leren kennen besluit ik er heen te gaan. Voor het eerst solo een stevig eindje varen. Ongeveer 44,4 mijl (ca. 82km) 
Rond 10:00uur vaar ik in Harderwijk de box uit, en ga via het aquaduct het Veluwemeer op richting Ketelmeer. Na de Ketelbrug ga ik het IJsselmeer op en zet koers naar Stavoren.Tot dit moment maak ik al enkele beginnersfouten: Ik had me onvoldoende voorbereid in de zin van denken aan iets te eten en te drinken. Na de Roggebotsluis speelt dat flink op en leg ik de boot even aan een steiger voor een stop. Omdat ik geen stuurautomaat heb, is ook iets aanvankelijk simpels als een plasje doen een uitdaging. En ook die was niet voorbereid. Later moeten solo varende clubleden hierom lachen en wijzen op flessen en jerrycannetjes die in hun kuipen liggen. Een andere fout is tijdinschatting. Tot aan de Ketelbrug was het al een 'flinke zit aan de helmstok'. Ook is de wind flink aangetrokken, en heb ik onvoldoende ervaring met het goed zetten en zeker trimmen van de zeilen. Ik bak er weinig van, en laat voor de zekerheid de motor vaak stationair lopen. Eenmaal onder de ketelbrug door begint het al licht te schemeren, maar ik verwacht dat het naar Stavoren nog prima te doen is. Ik heb op dit moment zowel wind als tijd weer onderschat. Het gaat er vrij wild aan toe door stevige wind en onvoldoende handigheid met het goed zetten van de zeilen. De motor is continue aan en ik geef zelfs beetje gas om snelheid te maken. Het wordt toch al een beetje donker. Wel zie ik in de verte de contouren van wat Stavoren zou moeten zijn. Omdat het donkerder wordt, en best ruig is, koers ik er recht op aan. Geen tijd verliezen! En daarmee maak ik een fout die door puur geluk werd opgelost maar die catastrofaal had kunnen aflopen: ik ben dwars over het vrouwezand, een ondiepte voor Stavoren, gevaren. In één rechte lijn naar de ingang van de buitenhaven. Nu steekt de Etap maar 115cm, maar ik had er goed vast kunnen raken. Als door een wonder ben ik mogelijk of precies door de geul gevaren, of door lichte helling was mijn diepgang netaan voldoende...wie het weet mag het zeggen. Clubleden geven aan dat de bergers mij waarchijnlijk allang op het netvlies hadden en klaar lagen om te hulp te schieten. Dat schijnt hier een levendige handel te zijn. 
Foto: na de Ketelbrug het IJsselmeer op. Het is rond 19:00uur ik vermoed ter hoogte van Urk. Ik heb dan nog niet door dat het nog best een eind is naar Stavoren...In bijna donker kom ik de buitenhaven in en leg, door de harde wind en onhandigheid niet heel soepltjes, aan het noodsteiger aan. Bekaf ga ik mn kooi in. Morgenvroeg door de sluis en naar de start van het clubevent. Zaterdagochtend ga ik vroeg door de sluis, dan linksaf naar de koebrug, eronderdoor en even verderop leg ik aan het schiereilandje aan, tegenover de COOP. Achter een andere 28i met de naam 'Escape'. Met de schipper van de Escape blik ik terug op mijn barre tocht van gisteren en ik leer van hem al veel over de door mij gemaakte fouten. In korte tijd leer ik veel over de boot, wat die allemaal kan hebben, over op tijd reven en hoe dat moet en over solo zeilen. Ik spreek veel Etappers en solo zeilers en ga door een snelle leercurve. De schipper van de Escape stelt vast dat de reeflijnen van mijn grootzeil niet goed zitten, en hij maakt alles even goed in orde. Na een leerzme dag gooi ik los om die avond al door de sluis te gaan en in de buitenhaven te gaan liggen: ik wil de volgende ochtend al vroeg de terugweg naar Harderwijk aanvaarden, wetende dat ik op de heenweg de tijd flink had onderschat. Maar ook zie ik, to be honest, een beetje op tegen een diner met de club. Corona is overal en ik voel me niet senang bij een restaurantbezoek met een groep... Omdat het in de buitenhaven (noodsteiger) op de heenweg wat onrustig was, besluit ik toch de Marina in te varen en aan het meldsteiger te gaan liggen. Dat blijkt wel een stuk relaxter dan aan het noodsteiger. Al was het alleen al om even lekker onder de douche te kunnen stappen. De terugweg gaat heel erg veel beter dan de heenweg. Het is prachtig zeilweer, ik begin gevoel te krijgen bij het zetten en trimmen van de zeilen en ik was al met een gereefd zeil gestart. Ik wilde zekerstellen dat er wat meer rust in de boot zou zijn, en dat blijkt met een gereefd zeil prima te werken. Het waait stevig maar de boot is nu fijn onder controle. De motor blijft uit tot aan de ketelbrug! Vanaf de Ketelbrug terug naar Harderwijk gaat het prachtig. Ik leer het gedrag van de boot kennen, ben zoveel beter voorbereid (van alles te eten en drinken in de kuip) en weet dat de boot veel zwaarder weer dan op dat moment gewoon aankan. Clubleden hadden mij daar een goed beeld van gegeven, waardoor ik met name op de heenweg ongegronde angst had ervaren over omslaan, afknappende mast, motorpech en wat al niet meer. Hier geldt dus echt dat de angst voortkwam uit pure onwetendheid en onervarenheid. Op zich wel gek want met de vorige boot, een 22 voet Friendship, kon ik 'lezen en schrijven'. Wel gek dat een iets grotere boot mij hier ineens weer als het ware 'vanaf scratch liet starten'. Terug in de box. Motor af. Eerst lekker onder de douche om deze evaringen te verwerken! Op de agenda komt al snel een stuurautomaat. Omdat ik veel alleen zal gaan varen is dat een erg prettig vooruitzicht! |
|
|
SEAFARI is lid van de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers en van de Etap club. |
   |
|
|
|
  
|
|
SEAFARI Vogelweg 4A 6862 GH Oosterbeek t. 026 495 02 02 KvK: 09220428 BTW id. NL001861568B92 |
etap@seafari.nl |
|
||||